دیروز تولد خودم بود امروز بلاگم یکساله شد و
چقدر زود میگذره یکسال
چقدرسرعت گرفته عمر
چقدر زود دیر میشه
چقدر وقت کمه
چقدر توی این وقت کم همه با هم سر چیزای پیش پا افتاده میجنگند
چقدر ذهنم آشفته و بهم ریخته است
چقدر سوال بی جواب دارم
چقدر کم میدونم
چقدر خسته ام
چقدر زندگی برام تکراری شده
چقدر از تکرار بدم میاد
چقدر در روز دروغ میشنویم
چقدر در روز نباید بروی خودت بیاری
چقدر این ماسک خوش قیافه که همه روی صورت میزنن احمقانست
چقدر درون آدمها زشت شده
چقدر گذشت کم شده
چقدر صبر ها تموم شده
چقدر دل خوش کم شده
چقدر همه چیز دلیل میخواد
چقدر تظاهر به خوب بودن همه چیز غیر ممکن شده
چقدر صدای خنده از ته دل کم میشنویم
چقدر
چقدر
چقدر
جای خالی را با کلمات مناسب پر کنید
