دقایق تصاعدی
عجب جایه این ایران ها
علی الخصوص تهران که گل سرسبد شهرهای ایران که هیچی دنیاست
یک معجون هفت جوش از انواع تمدنها و فرهنگها. که یکی از یکی در نمایش حرکات فرهنگی از هم جلو میزنند
یکی از خصوصیات این قوم انجام یک کار بطور گروهی نه اینکه خدای نکرده فکر کنید اثری از حس کار گروهی میتوانید پیدا کنید ها ، منظور فقط اینکه یک عده زیادی همزمان یک کار را بطور کاملاً انفرادی انجام میدهند. مثلاً تعطیلات میشه یهو نصف جمعیت تهران تصمیم میگیرند ساعت 4 بعد از ظهر روز یکشنبه از جاده چالوس بروند شمال
فکر کنید ببینید چه اتفاقی میافته تو مسیر، چه بلایی میاد سر کسی که از اون مسیر باید بگذره برسه بکارش خیلی راحت مسیر چهل دقیقه ائی دچار دویست وهفتاد دقیقه افزایش میشه
حالا تصور کنید که تو همین دویست وهفتاد دقیقه افزایش یک ماشین لبریز از یک خانواده شاد و خندان نتونه تمرمز کنه بیاد بزنه از پشت ماشین رو هم له و لورده کنه
میزان دویست وچهل دقیقه هم بابت رسیدن این افسر و اون سرهنگ و کشیدن این کروکی و اون کروکی به دویست وهفتاد دقیقه قبلی اضافه کنید
شد چقدر پانصد وده دقیقه مسیر چقدر بود چهل دقیقه
عمق فاجعه اینه که بخواهید درست حساب کنید زمان صرف شده برای بیمه و تعمیرگاه را هم به این مجموعه اضافه کنیم از هزارو چهارصد و چهل دقیقه که یک روز داره هم میزنه اونور
گناه کار کیه
مردم که از دو روز تعطیلی میخواهند استفاده کنند
من که تو روز تعطیل هم باید پیگیر کار باشم تا چرخ صنعت مملکت یهو از کار نیفته
ماشین پشتی که دیر ترمز کرد
پلیس راه که هیچ کاری نمی تواند در این مواقع انجام بده
وزارت راه که تو این بگیرو ببند یاد اسفالت خیابون افتاده
ماشین جلوی من که ترمز کرد و من مجبور شدم ترمز کنم
ماشین جلوی ماشین جلوی من
.....
تکلیف هفته به نظر شما اینجا مقصر کیه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر